آندربایت چیست و چگونه با کمک ارتودنسی درمان میشود؟

دندان های شما می توانند تأثیر زیادی روی سلامت دهان و سلامت عمومی شما داشته باشند. داشتن یک ردیف دندان های صاف و سفید می تواند عزت نفس و اعتماد به نفس شما را افزایش دهد. اما دندان ها همیشه مستقیم رشد نمی کنند. دستیابی به دندان های صاف ممکن است به کار و زمان نیاز داشته باشد. در برخی موارد، ممکن است فقط دندان های شما به صاف کردن نیاز نداشته باشند.

نحوه قرار گرفتن دو فک شما روی یکدیگر نیز می تواند نقش داشته باشد. فک شما یک قسمت بالا و یک قسمت پایین دارد. آندربایت زمانی اتفاق می افتد که دندان های جلوی فک پایین شما جلوتر از دندان های جلوی فک بالای شما باشند. موارد خفیف ممکن است به درمان نداشته نیاز باشند. این وضعیت می تواند ناراحت کننده باشد و باعث بروز مشکلات جویدن، هضم و سایر شرایط شود. آندربایت شدیدتر می تواند منجر به بروز درد فک و مشکلات دندانی مانند پوسیدگی دندان و بیماری لثه شود. در کودک خود، با محدود کردن مکیدن شست و پستانک در سنین بالای ۳ سال، می توانید احتمال بروز آندربایت را کاهش دهید.

آندربایت چیست؟

آندربایت یک مشکل دندانی است که در آن دندان های جلوی فک پایین شما از دندان های جلوی فک بالای شما جلوتر می زنند (بیرون می آیند). اگر فک پایین شما جلوتر از فک بالای شما قرار گرفته باشد، ممکن است آندربایت اتفاق بیفتد. آندربایت یک مال اکلوژن کلاس ۳ است. مال اکلوژن کلمه ای است که ارتودنتیست ها برای توصیف دندان های نامرتب به این شکل استفاده می کنند.

اگر دندان های شما در یک راستا قرار دارند، دندان های جلوی فک بالای شما باید کمی جلوتر از دندان های جلوی فک پایین شما قرار گرفته باشند. این موقعیت این امکان را برای دندان های مولر (دندان های عقب) در فک بالا و فک پایین فراهم می کند تا هنگام بستن دهان به یکدیگر برسند.

همه آندربایت ها یکسان نیستند. سطوح مختلف آندربایت وجود دارند. اگر آندربایت خفیف داشته باشید ممکن است متوجه مشکلات نشوید و ممکن است نتوانید آن را از بیرون تشخیص دهید. در موارد شدید، ناهماهنگی دندان ها ممکن است ظاهر شما را تحت تأثیر قرار دهد و باعث ایجاد علائم شود و فک آنقدر به سمت بیرون آمده باشد که برای دیگران قابل توجه باشد.

آندربایت چقدر شایع است؟

حدود ۵ تا ۱۰ درصد افراد دچار آندربایت هستند. این شامل افرادی با آندربایت خفیف است که به درمان نیاز ندارند و افرادی با ناهماهنگی قابل توجه تر که به درمان نیاز دارند.

آندربایت چه علائم و نشانه هایی دارد؟

آندربایت خفیف ممکن است مشکلی ایجاد نکند. اما آندربایت شدید چیزی بیشتر از یک مسئله زیبایی اساسی است. آنها می توانند مشکلاتی در دندان ها و فک شما ایجاد کنند. ناهماهنگی می تواند باعث ایجاد علائمی شود، از جمله:

• در کامل باز کردن یا بستن دهان خود مشکل دارید.
• ناراحتی یا درد هنگام صحبت کردن یا جویدن.
• گاز گرفتن بافت نرم داخل دهان.
• دشواری در تنفس.
• درد فک.
• بوی بد دهان (هالیتوزیس).
• ساییدگی و فرسایش دندان های جلو آنها را بیشتر در معرض لب پر شدن یا شکستن قرار می دهد.
• افراد مبتلا به آندربایت ممکن است از این وضعیت آگاه باشند. این می تواند به اعتماد به نفس و زندگی اجتماعی افراد آسیب برساند.

آندربایت چه عوارضی می تواند داشته باشد؟

آندربایت می تواند از طرق مختلفی روی سلامت شما تأثیر بگذارد. نه تنها می تواند تأثیرات روانی روی شما داشته باشد، بلکه می تواند روی نحوه خواب شما نیز تأثیر بگذارد. با گذشت زمان، آندربایت می تواند منجر به بروز مشکلات دیگری شود، از جمله:

• اختلالات مفصل فکی- گیجگاهی (TMJ): این وضعیت زمانی ایجاد می شود که در مفصلی که فک بالا و پایین را به یکدیگر متصل می کند و بافت اطراف آن مشکلاتی وجود داشته باشد. باعث ایجاد علائمی مانند سر درد، گوش درد و درد صورت می شود. وقتی TMD دارید، ممکن است احساس کنید که فک شما در یک موقعیت قفل شده است. هنگام تلاش برای حرکت دادن آن، ممکن است صدای ترکیدن بشنوید. این می تواند دردناک باشد.
• مشکلات دندانی: بایت مشکل دار باعث ایجاد فضاهای بیشتری برای پنهان شدن باکتری ها می شود و خطر عفونت را افزایش می دهد. این وضعیت می تواند منجر به بروز مشکلات دندانی مانند پوسیدگی دندان، حفره و بیماری لثه شود. این شرایط می تواند باعث ترک خوردن یا فرسایش دندان های شما شود.
• آپنه خواب: آپنه خواب یک اختلال خواب است که باعث می شود در طول خواب تنفس شما متوقف شود. توقف موقت در تنفس باعث بیدار شدن شما می شود. کم خوابی منجر به بروز خستگی، خواب آلودگی و تحریک پذیری می شود.
• تنفس دهانی: خروپف شدید و تنفس دهانی نیز می توانند ناشی از آندربایت باشند.

چه چیزی باعث بروز آندربایت می شود؟

فک پایین شما ممکن است بزرگتر از فک بالا باشد یا فک بالای شما به اندازه کافی رشد نکرده باشد. گاهی اوقات، آندربایت ناشی از قرار گرفتن دندان های شما روی یکدیگر است تا اندازه یا قرارگیری فک شما.

صرف نظر از آناتومی، اگر یکی از اعضای خانواده شما نیز آندربایت داشته باشد، احتمال ابتلا به آندربایت بیشتر است. برخی رفتارها و شرایط نیز می توانند نقش داشته باشند.

علل بروز آندربایت عبارتند از:

• ژنتیک: ژن هایی که از خانواده خود به ارث می برید، شکل و اندازه فک و دندان های شما را تعیین می کنند. اکثر افراد مبتلا به نامرتبی دندان ها این ویژگی ها را به ارث می برند.
• رفتارهای طولانی مدت در طول دوران کودکی: اعمالی که باعث ایجاد فشار مداوم روی دندان های شما می شوند در حالی که هنوز در حال شکل گیری هستند، می توانند باعث بروز آندربایت شوند. این اقدامات شامل مکیدن طولانی مدت انگشت شست، تغذیه با بطری یا استفاده از پستانک هستند. جویدن ناخن و فشار دادن زبان از پشت به دندان ها (تانگ تراست)، که شامل فشار دادن زبان به دندان ها هنگام صحبت کردن یا جویدن می شود، نیز می توانند باعث ایجاد آندربایت شوند.
• آسیب: آسیب به صورت یا فک شما می تواند باعث بروز آندربایت شود. حتی با جراحی، گاهی اوقات استخوان های فک به طور کامل رشد نمی کنند.
• تومورها: تومورها در دهان یا فک شما می توانند باعث ایجاد بایت مشکل دار شوند.

آندربایت چگونه تشخیص داده می شود؟

دندانپزشک شما یک معاینه فیزیکی انجام خواهد داد. آنها ممکن است از تصاویر رادیوگرافی دندانی با اشعه ایکس استفاده کنند تا دقیقاً نقاطی که دندان های شما در آنها نامرتب هستند را مشخص کند.

بسته به شدت آندربایت، ممکن است به مراجعه به متخصص ارتودنسی یا جراح دهان نیاز داشته باشید. متخصص ارتودنسی در تراز کردن بایت و صاف و همراستا کردن دندان های شما تخصص دارد. یک جراح دهان جراحی را روی ساختارهای دهان مانند دندان ها و فک شما انجام می دهد.

در چه سنی باید برای درمان آندربایت اقدام کرد؟

بهتر است در دوران کودکی، بین سنین ۷ تا ۱۰ سالگی، زمانی که استخوان های فک هنوز در حال رشد هستند، تحت درمان قرار بگیرید. اصلاح ساختار استخوان در آن نقطه، بدون جراحی بسیار ساده تر است.

درمان های اصلاح آندربایت چیست؟

گزینه های درمانی به شدت آندربایت و سن شما بستگی دارند. به طور کلی، درمان هایی که به تدریج ساختار استخوان را تغییر می دهند، در کودکان و نوجوانانی که استخوان های آنها هنوز در حال رشد است، متداول تر هستند. افراد بزرگسال اغلب به جراحی نیاز دارند.

بریس ها و نگهدارنده ها

بریس ها روی دندان های شما قرار می گیرند و به تدریج آنها را در یک راستا قرار می دهند. ممکن است برای همه دندان های خود یا فقط دندان هایی که تحت تأثیر آندربایت قرار گرفته اند به براکت نیاز داشته باشید. برخی از بریس ها شفاف هستند و به طور طبیعی با ظاهر شما ترکیب می شوند. پس از آن، ممکن است به استفاده از یک نگهدارنده نیاز داشته باشید. بعد از برداشتن بریس ها، نگهدارنده ها دندان های شما را در موقعیت خود نگه می دارند.

کشیدن دندان

اگر تعداد بیش از حد دندان ها (دندان های فشرده) باعث بروز آندربایت شما شده باشد، ممکن است نیاز باشد دندانپزشک یا ارتودنتیست یک یا چند دندان شما را بکشند. ممکن است لازم باشد قبل از دریافت بریس ها دندان ها را بکشید. این کار فضای بیشتری را برای ارتودنتیست شما ایجاد می کند تا دندان های باقی مانده شما را به درستی قرار دهد.

وسیع کننده های کام و سایر ابزارهای اصلاح رشد

کودکانی که استخوان های آنها هنوز در حال شکل گیری هستند، ممکن است از ابزارهایی بهره مند شوند که به تدریج بایت آنها را تراز می کنند. ممکن است کودک شما برای اصلاح آندربایت به استفاده از این ابزارها برای چندین هفته یا ماه نیاز داشته باشد.

• وسیع کننده های کام (پالاتال اکسپندر) روی سقف دهان کودک شما قرار می گیرند و به تدریج فک بالای او را پهن می کنند تا کاملاً با فک پایین همراستا شوند.
• کلاهک چانه نوعی هدگیر با چانه بند است که از جلو رفتن فک کودک شما جلوگیری می کند.
• هدگیر ریورس پول (با کشش معکوس) به فک بالای کودک شما متصل می شود و آن را به جلو می کشد.
• فیس ماسک همانطور که از نام آن پیداست، وسیله ای است که روی صورت شما، روی پیشانی و چانه شما قرار می گیرد. کش ها به فک بالای شما و سپس به دستگاه متصل می شوند. ایده این است که فک بالای شما را به سمت جلو بکشد تا هر دو بخش بالا و پایین تراز شوند. این درمان نیازمند تعهد است. فیس ماسک معمولاً باید به مدت ۱۶ ساعت در روز برای حدود یک سال استفاده شود. در مورد کودکان ۸ سال و کمتر موفق تر است. همچنین می تواند برای نوجوانان به خوبی کار کند.
• درمان با الاستیک ها همان فرضی را دارد که فیس ماسک صورت انجام می دهد. الاستیک ها به صفحات کوچکی که در جمجمه قرار گرفته اند وصل می شوند. الاستیک ها در داخل دهان می لغزند و فک بالا را به سمت جلو می کشند تا تعادل ایجاد شود.

عمل جراحی

جراحی به منظور اصلاح ناهماهنگی فک در افراد بزرگسال بیشتر از کودکان انجام می شود. اگر سایر گزینه های کمتر تهاجمی مؤثر نباشند و آندربایت شما شدید باشد، ممکن است به جراحی ترمیمی نیاز داشته باشید تا بایت شما تراز شود.

چگونه می توان از بروز آندربایت جلوگیری کرد؟

شما نمی توانید از آندربایت های مرتبط با ژنتیک جلوگیری کنید. اما والدین و پرستاران کودکان می توانند رفتارهای خاصی که ممکن است باعث ایجاد آندربایت در کودک شوند را محدود کنند.

راهبردهای پیشگیری عبارتند از:

• از ۱ سالگی کودک خود شیشه شیر را از او بگیرید.
• برنامه ریزی برای ویزیت دندانپزشکی تا سن ۱ سالگی.
• باز داشتن کودک از مکیدن انگشت بعد از ۳ سالگی.
• عدم استفاده از پستانک بعد از ۳ سالگی.

دورنمای درمان افراد مبتلا به آندربایت چیست؟

درمان این دسته از مال اکلوژن نتایج عالی خواهد داشت. اگر آندربایت شما خفیف است، ممکن است متوجه آن نشوید یا به درمان نیاز داشته باشید. آندربایت حتی اگر شدید هم باشد، معمولاً یک وضعیت قابل اصلاح است. اگر در دوران کودکی درمان شود، معمولاً به جراحی نیاز ندارد.

آیا آندربایت با افزایش سن بدتر می شود؟

آندربایت می تواند بدتر شود، بخصوص اگر آندربایت در طول دوران کودکی تا بزرگسالی برطرف نشده باشد. در آن مرحله، استخوان های فک سفت می شوند و ممکن است آندربایت برجسته تر شود.

برای مطالعه متن کامل مقاله و آشنایی با جزئیات بیشتر پیرامون آندربایت کافی است روی این لینک کلیک کنید؛ همچنین با مراجعه به سایت دکتر مهدی فهیمی ارتودنتیست  میتوانید اطلاعات تکمیلی تری راجع به انواع درمان های ارتودنسی کسب کرده و ضمنا  از مشاوره های تخصصی  رایگان و آنلاین ایشان بهره مند شوید.